Ο "ΔΙΑΒΡΟΧΟΣ" ΠΟΙΗΤΗΣ..., ΝΥΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ, ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

Posted by Ίδρυμα Ποίησης | Posted in | Posted on 7:44 π.μ.

0

Ο "ΔΙΑΒΡΟΧΟΣ" ΠΟΙΗΤΗΣ

Η βασική επίπτωση της εσωτερικής ζωής είναι ότι μας κάνει «διάβροχους». Ένας ποιητής αδιάβροχος δε μπορεί να γράψει παρά έργα επιφανειακά.

Αυτό που διαφοροποιεί τους σπουδαίους από τους μέτριους συγγραφείς μπορούμε να πούμε πως είναι η πυκνότητα του λόγου τους (και, φυσικά, η σοβαρότητά τους).

Ο ποιητής πρέπει να νιώθει όλες τις λέξεις του, ενώ ο κοινός άνθρωπος δεν έχει το χρόνο να το κάνει.

Στην ποίηση η ακριβολογία έχει αξία μόνο αν φτάνει στην υπερβολή. Ο Κορμπιέρ είναι κάτι περισσότερο από συγγραφέας. Είναι ποιητής, όταν, θέλοντας να περιγράψει κάποιους ναυτικούς λέει «ετούτοι οι χοντροκομμένοι άγγελοι».

Η αληθινή πρωτοτυπία υπάρχει μόνο στην ωριμότητα, γιατί μόνο το βάθος του εαυτού μας είναι πρωτότυπο. Όλα τ’ άλλα είναι δάνεια από τρίτους, επομένως δεν είναι πρωτότυπα.

Μπορεί να υπάρχει λυρισμός κι έξω απ’ την ποίηση, δεν υπάρχει όμως αληθινή ποίηση χωρίς λυρισμό.

Αυτό που σώζει την τέχνη είναι το εύρημα. Αλλά το πραγματικό εύρημα προέρχεται από μια ανάφλεξη στοχασμών ή συναισθημάτων. Ο λυρικός στίχος είναι προϊόν ανάφλεξης. Μονάχα η ανάφλεξη μπορεί να του χαρίσει πυκνότητα. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβόμαστε το ακατανόητο. Εκείνο που έχει σημασία είναι να καταλάβουμε αν ο στίχος είναι άξιος πραγματικά ή όχι.

Αν δεν πληγωθείτε ή δε χαρείτε από ερεθίσματα εξωτερικά, αν δεν φτάσετε στην έσχατη οδύνη, δεν πρόκειται ν’ αποκτήσετε εσωτερική ζωή. Κι αν δεν έχετε εσωτερική ζωή, η ποίησή σας θα ’ναι άχρηστη.

Μαξ Ζακόμπ / Max Jacob

Γεννήθηκε το 1876 στο Quimper της Βρετάνης, στη Γαλλία, από γονείς Ισραηλίτες. Το Φλεβάρη του 1944 τον συνέλαβε η Γκεστάπο και τον έστειλε στο στρατόπεδο του Drancy. Εκεί προσβλήθηκε από πνευμονία και πέθανε στις 5 Μάρτη.

μετάφραση, Αντώνης Φωστιέρης